Die Christus se God

[Die Ou Man]

Ek het reeds die onderskeid wat Moses tussen die HERE/Jahweh en die Allerhoogste getref het verduidelik onder die opskrif: "Jahweh of Elohim." Volgens Moses was die HERE/Jahweh die stamgod van die Israeliete en ondergeskik aan die Allerhoogste (El).

Ek het ook verduidelik dat die HERE/Jahweh en Allah dieselfde God is, onder die opskrif: "Jahweh= Allah."

Die volgende vraag ontstaan. Wie was die Vader van die Christus? Was dit die HERE, Jahweh/Allah, of was dit die Allerhoogste (EL)?

Liefde groete.

Die Ou Man

[Die Ou Man]

Dit mag dalk vreemd klink om te verwys na Jesus se God omdat die Katolieke Drie-Eenheid ideologie die Christus gelykstel aan sy God en sy Vader. Daar is egter genoeg materiaal in die Nuwe Testament wat daarop dui dat die Christus sy Vader aanbid het. Die Christus het juis na sy opstanding opgevaar na sy God en sy Vader.

Johannes 20

17 Jesus sê vir haar: Raak My nie aan nie, want Ek het nog nie opgevaar na my Vader nie; maar gaan na my broeders en sê vir hulle: Ek vaar op na my Vader en julle Vader, en my God en julle God.

Liefde groete.

Die Ou Man

[knipmes]

DOM, vir my is daar onderskeid tussen "EL" (Die Drie Eenheid God = Vader, Moeder, Seun) en "Die Allerhoogste" (Vader Koning Ad-am)... of is ek verkeerd?

Jesus verwys tog hier na beide, waar hy terugkeer na sy Vader (Ad-am) en Sy God (Ad-am se God) ?

groetnis
knipmes

[Die Ou Man]

Knipmes.

Volgens die Bybel was die Christus die Seun van die Allerhoogste en nie die Seun van Jahweh nie. Dit word deur die Engel bevestig in Lukas 1:31 en 32.

En kyk, jy sal swanger word en 'n Seun baar, en jy moet Hom Jesus noem.

Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word; en die Here God sal aan Hom die troon van sy Vader Dawid gee.

Die Christus is die Seun van die Allerhoogste.

Die Allerhoogste is die Vader, in Hebreeus bekend as die Hoogste El.

Liefde groete.

Die Ou Man

[Die Ou Man]

Die HERE/JHWH/Jahweh/Allah is een van die sewentig seuns van El (Allerhoogste) en Asherah (Hemelkoningin). JHWH is deur El aangestel as die Heer van die Israeliete. Die ander volke het ander Gode as Heer ontvang.

Aan die kruis het Jesus die naam van sy Vader uitgeroep. Dit was El en nie Jahweh nie.

en omtrent die negende uur het Jesus met 'n groot stem geroep en gesê: Eli, Eli, lama sabagtáni? Dit is: My God, my God, waarom het U My verlaat?

Matthéüs 27:46

[amichaEL]

Die HERE/JHWH/Jahweh/Allah is een van die sewentig seuns van El (Allerhoogste) en Asherah (Hemelkoningin). JHWH is deur El aangestel as die Heer van die Israeliete. Die ander volke het ander Gode as Heer ontvang.

Aan die kruis het Jesus die naam van sy Vader uitgeroep. Dit was El en nie Jahweh nie.

en omtrent die negende uur het Jesus met 'n groot stem geroep en gesê: Eli, Eli, lama sabagtáni? Dit is: My God, my God, waarom het U My verlaat?

Matthéüs 27:46

Ou Man,
Is u bewus dat "lam-ah" Hebreeus is en "sabagtani" Chaldees? Uiters vreemd of hoe? As jesus en sy vader een was volgens hom, was daar dan nou nog n vader na wie hy uitgeroep het?

[Stefanus]

Is u bewus dat "lam-ah" Hebreeus is en "sabagtani" Chaldees?

Before digging into difficulty you have between Matthew and Mark's record of Jesus' death, we need to first point that both agree as to meaning of what Jesus cried out.

"And about the ninth hour Jesus cried out with a loud voice, saying, "Eli, Eli, lama sabachthani?" that is, "My God, My God, why have You forsaken Me?"" (Matthew 27:46).

"And at the ninth hour Jesus cried out with a loud voice, saying, "Eloi, Eloi, lama sabachthani?" which is translated, "My God, My God, why have You forsaken Me?"" (Mark 15:34).

Thus the only difference is in the spelling of "My God" in the transliteration of what Jesus cried out. First, we need to determine what language Jesus was speaking. An English transliteration of the beginning of Psalms 22:1 is 'eli 'eli lamah 'azavtani. An Aramaic translation of the same phrase transliterated into English would be elahi elahi lama shabachtani.

Noting that neither transliteration matches what is in our Bibles points out a difficulty in transliteration. Different language sometimes have sounds that can't be directly represented in a letters of another language. What we are reading is a transliteration of the original language into Greek and then from Greek into English.

The last word, sabachtani shows us that Jesus was speaking Aramaic. shabach is the equivalent word to the Hebrew word 'azab. The thing, Greek doesn't have an sh sound (the letter shin in Aramaic), so the nearest sound s of the Greek letter sigma is used. This was then transliterated into English as sabachtani.

Perhaps you wonder why two letters aren't used in Greek, like the English. The thing is that Greek has no h sound at all. That is why lamah becomes lama in a Greek transliteration. By the way, Hebrew and Aramaic are very similar languages. In both languages the word lamah have the same meaning.

Greek, for instance, commonly drops a vowel when one word ends in a vowel and the next word begins with a vowel. The process is called "elided." We don't know the dialect that Jesus spoke. It is possible, and even likely that center vowel in elahi was weak or even dropped in his dialect. One reason to suspect this is because it was a Jewish region and the Hebrew word for "my God" is eli. So people who spoke both Hebrew and Aramaic would naturally have a tendency to blend toward a similar sound.

[Die Ou Man]

Let op die wyse waarop vergifnis van sondeskuld hanteer word in die Pater Noster van die Christus.

Onse Vader wat in die hemele is,
laat u Naam geheilig word,
laat u koninkryk kom,
laat u wil geskied,
soos in die hemel
net so ook op die aarde
Gee ons vandag
ons daaglikse brood,
en vergeef ons ons skulde,
soos ons ook ons skuldenaars vergewe;
en lei ons nie in die versoeking
nie, maar verlos ons van die Bose.
Want aan U behoort die koningkryk
en die krag en die heerlikheid tot
in ewigheid. Amen.

Die Pater Noster is 'n subtiele maar besliste verwerping van die bloedrituele van JHWH/Jahweh soos wat dit in Levitikus voorgeskryf word en waardeur sondes vergewe sou word.

1 Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:

2 Spreek met die kinders van Israel en sê: As iemand in swakheid sondig teen een van alle gebooie van die HERE en een van die dinge wat nie gedoen mag word nie, tog doen

3 as die gesalfde priester sondig, sodat die volk daardeur skuldig word, moet hy vir die sonde wat hy gedoen het, 'n jong bul sonder gebrek aan die HERE as sondoffer bring;

4 en hy moet die bul bring na die ingang van die tent van samekoms, voor die aangesig van die HERE, en moet sy hand op die kop van die bul lê en die bul slag voor die aangesig van die HERE.

5 Dan moet die gesalfde priester van die bloed van die bul neem en dit na die tent van samekoms bring,

6 en die priester moet sy vinger in die bloed steek en van die bloed sewe maal sprinkel voor die aangesig van die HERE, voor die voorhangsel van die heiligdom.

7 Ook moet die priester van die bloed stryk aan die horings van die altaar van die reukwerk van speserye, wat in die tent van samekoms is, voor die aangesig van die HERE; en hy moet al die orige bloed van die bul uitgiet aan die onderkant van die brandofferaltaar wat by die ingang van die tent van samekoms is;

19 en hy moet al die vet van hom aflig en op die altaar aan die brand steek

20 en met die bul doen soos hy met die sondofferbul gedoen het. So moet hy met hom maak; en die priester moet vir hulle versoening doen, en dit sal hulle vergewe word.

Van wie het die Christus gesag ontvang om JHWH/Jahweh se bloedrituele te misken?